ทดสอบระบบการวางตัวอักษร
ความดี เห็นช้า
อย่าคิดว่าสอนเขาแล้วเขาจะเทิดทูนเรา
ปล่อยและวาง
รักษาสุขภาพให้แข็งแรง
พูดให้น้อย ทำให้มาก
ไม่มีใครรักเราเท่ากับคนในครอบครัว
อย่าไว้ใจคนให้มาก
อย่าไปหวังให้ใครสำนึกบุญคุณ
ต่างคนต่างมีหน้าที่
อย่าไปหาทวงบุญคุณกับใครๆ เขา
สิ่งที่สร้างไว้ล้วนเป็นที่ระลึก
ให้อภัยเขาให้มากๆ
สงสารตัวเองเยอะๆ
แม่และพ่อคือคนที่เราควรดูแล
ที่ผ่านมาเราละเลยคนในครอบครัวหรือเปล่า
พ่อรอเราที่โรงพยาบาลได้ทั้งวัน
พ่อถึงจะแก่แล้วก็ยังพาเราไปโรงพยาบาลไหว
ไม่มีใครใส่ใจเราเท่ากับคนในบ้าน
ในบ้านไม่มีพิษ
นอกบ้านต้องระวังตัว
คบใครก็ต้องระวังตัว
อย่าใส่ใจคำพูดของคนให้มาก
เลิกได้เลิก หาสิ่งใหม่ทำ
อย่าอาลัยอาวรณ์กับคนที่ไม่ใช่
อย่าเสียเวลาคิดกับคนเนรคุณ
คนที่รักเราเขาจะใส่ใจเรา
แต่คนที่ไม่ใช่ให้ตายก็คือไม่ใช่
การให้มีจำกัด อย่าให้บ่อยจะเคยตัว
ให้ไปแล้วอย่าคิดเอาคืน
ใครจะมองอย่างไรช่างเขา
ความสามารถเรามีแค่นี้จงบอกเขาไป
อย่าเปรียบเทียบกับใครๆ
อยู่กับปัจจุบันให้รู้แจ้ง
บอกกับเขาตรงๆ ว่าทำได้แค่ไหน
อย่าอวดเก่งและถือดี
จงอ่อนน้อยถ่อมตน
ชีวิตคนพลิกผันอยู่ตลอดเวลา
จงให้โอกาสคนเสมอๆ
ช่วยได้จงช่วย ช่วยไม่ได้จงสอน
นิ่งให้เป็น อดทนให้มากๆ แม้จะโดนหนักหนาสักเพียงใด
อย่าผิดพลาดบ่อย
ความจริงจะค่อยๆ ปรากฎ
อย่านินทาผู้อื่น แต่ให้พูดในสิ่งที่ดีๆ
อย่าไปหวังให้ใครมาร่วมแสดงความยินดี
อย่าเอาคำพูดคนมาทำร้ายตัวเอง
เดี๋ยวมันก็จะผ่านพ้นไปกลายเป็นอดีต
อารมณ์คนเปลี่ยนได้ตลอดเวลา
อย่าถือสาคนกำลังโกรธ
จงคิดว่าเราไม่เคยมีบุญคุณต่อเขาจะได้สบายใจ
หยุดเล่นได้แล้ว เสียเวลา เสียสุขภาพ
ใจเย็นๆ อดทนรอ
อย่าคาดหวังให้ใครๆมาช่วยเหลือเรา
จงรักตัวเองให้มากๆ
ถึงเวลาทุกอย่างจะลงตัวเอง
อยากรู้ใจคน ก็ดูที่ตอนทุกข์ยาก
ทำให้ที่ลูกให้ดีที่สุด
คบได้ แต่อย่าเยอะ ช่วยได้ แต่อย่ามาก
ไม่มีใครโชคร้ายตลอด และ ไม่มีใครโชคดีตลอด
ทุกชีวิตล้วนเป็นไปตามกรรม
เกิดเป็นมนุษย์หนาวร้อนต้องเจอกันหมด
19/4/2564, 21.11 น.
